“Als ik met de wasmand naar zolder moet, kan ik daar nog steeds tegenop zien, omdat ik dat vroeger heel zwaar vond. Dan vergeet ik even dat ik nu veertig kilo minder meesjouw. Ik moet zo wennen aan mijn nieuwe gewicht, en wat ik daarmee weer kan.
Vanzelfsprekende dingen, zoals stofzuigen, veters strikken en met mijn dochters (9 en 11) op de trampoline, kostten me jarenlang veel moeite. Ook wandelen in de bergen, iets dat we elke zomervakantie met het gezin doen, viel me erg zwaar. Ik liep wel naar boven, maar stond na elke bocht te hijgen. In een pretparkattractie werd mijn beugel altijd extra strak aangetrokken, terwijl ik al amper in het zitje paste. Heel confronterend.”
Nu is het genoeg
“Ik ben altijd zwaar geweest. Als kind had ik een buikje, maar dat is nooit weggegaan. De afgelopen jaren, en vooral tijdens de coronalockdowns, kwamen er flink wat kilo’s bij. Ik greep uit verveling naar een zak chips, nootjes of toastjes.
Voordat ik het wist, ging ik weer een kledingmaat omhoog en kon ik alleen nog bij grotematenwinkels terecht. Frustrerend, want daar vond ik geen kleding die ik mooi vond. Daardoor kon ik niet de vrouw zijn die ik wilde zijn.
Ik keek niet graag naar mezelf in de spiegel. Op foto’s verstopte ik me achter mijn dochters, maar nog liever stond ik zelf achter de camera. Er zijn daarom maar weinig beelden van mij uit die tijd. Mijn gewicht – toen 115 kilo – zat me zo in de weg, dat afgelopen maart de knop om ging. Nu was het genoeg.”
Drie weken geen chips
“Het duurde even voordat ik daadwerkelijk begon met afvallen. Daar ging veel tijd, dingen uitproberen en opnieuw beginnen aan vooraf. Ik ben ooit 25 kilo afgevallen met een shakedieet, maar toen ik stopte met roken en kinderen kreeg, kwam het er dubbel en dwars weer aan.
Ja, ik kan alles wel de schuld geven, maar uiteindelijk stopte ik het eten zelf in m’n mond. Ik had zo weinig zin om weer een afvalprogramma te volgen – het werkte toch niet of ik hield het niet vol – dat ik er een tijd mee stopte.
Maar toen ik de challenge van Een Maatje Minder tegenkwam op Facebook, nu een halfjaar geleden, durfde ik het wel aan. Ik schreef me in voor de 3 Weken Afslank Challenge en dacht: drie weken geen chips, dat houd ik wel vol. In het begin was ik sceptisch, maar omdat ik het écht wilde proberen, hield ik me strikt aan de regels. Ik las alle informatie door, maakte op zondag een boodschappenlijst en stond maandagochtend in de supermarkt.
En met succes: na drie weken was ik negen kilo kwijt. Om af te vallen, hoefde ik niet naar de sportschool. Gelukkig maar, want ik vind sporten helemaal niet leuk.”
Kilo’s vlogen eraf
“Eerdere afvalpogingen mislukten, omdat ik niet snel genoeg resultaat zag of ingrediënten in huis moest halen die ik niet kende of nooit gebruikte. Nu zag ik het resultaat elke ochtend terug op de weegschaal. De kilo’s vlogen eraf! Dat motiveerde me om door te gaan.
Als ik nog drie weken doorging, was ik misschien weer negen kilo kwijt, berekende ik. En als ik echt mijn best deed, woog ik voor de zomervakantie nog maar tachtig kilo. Dan zou die bergwandeling een stuk makkelijker gaan.
Ik ben een echte Bourgondiër en gek op snaaierij, maar toen ik de eerste kilo’s kwijtraakte, heb ik dat van het een op het andere moment losgelaten. Dat is het voordeel van de boodschappenlijstjes: ik haal voor mezelf niets lekkers meer in huis.
Al blijft het lastig hoor, dat mijn kinderen wel met een zak chips op de bank zitten. Op feestjes sloeg ik het gebak af. ‘Ach, eentje kan toch wel?’ kreeg ik dan te horen. Maar als ik altijd zo denk, schiet ik niets op. Natuurlijk baalde ik weleens dat ik nee moest zeggen, maar ik deed het met een reden.”
Nieuwe gerechten ontdekken
“De grootste les die ik leerde tijdens deze challenge? Dat je niet altijd voor makkelijk moet gaan. Vroeger at ik weleens een kant-en-klare maaltijd, maar nu ik weet wat daar allemaal in zit om het lekker te maken, ga ik liever voor vers.
Er kwamen geen aardappels meer op tafel en we ruilden koolhydraten in voor alternatieven, zoals courgetti en bloemkoolrijst. We maakten elke avond een maaltijd uit de receptengids. Ik vond het ineens leuk om in de keuken te staan. Als gezin ontdekten steeds weer nieuwe gezonde gerechten, die ook nog eens lekker waren.
De slaburger en auberginelasagne zijn hier favoriet, ook bij mijn dochters. Zij stonden meteen achter me, maar moesten even wennen aan onze nieuwe eetgewoontes. Al snel gingen ze er helemaal in mee. We deden het echt als gezin, en dat werkte heel motiverend.
Toen mijn dochters een keer naar de supermarkt gingen om voor zichzelf iets lekkers te halen, namen ze voor mij een doos eieren mee, haha. Als ik tijdens de challenge alleen voor mezelf iets gezonds had moeten maken en voor de rest van het gezin wat anders, dan was het veel moeilijker geweest. Na het werk heb je echt geen zin om twee keer te koken.”
Streefgewicht behaald
“Er is het afgelopen halfjaar nooit een moment geweest waarop ik de challenge niet meer zag zitten. Soms kwam er een halve kilo bij, ook al had ik niet gecheat, en dan was ik even chagrijnig. Dat hoort erbij, en ook dan moet je doorzetten. Had ik wel een cheatday, dan kwam ik standaard een kilo aan. Maar dat gaf niks, want ik genoot van de beloning. Ik kon ‘s ochtends al uitkijken naar een frikandel speciaal of een pizza.
Vlak voor onze zomervakantie haalde ik, zoals gepland, de tachtig kilo. Ik besloot een paar weken niet zo streng voor mezelf te zijn, want die tachtig kilo pakten ze niet meer af. Hoewel ik wist dat ik daardoor zou aankomen in gewicht, baalde ik achteraf toch dat ik 7,5 kilo gegroeid was. Gelukkig was ik dat na twee weken weer kwijt. Eind september bereikte ik na acht challenge-rondes mijn streefgewicht: 73 kilo. Daar ben ik heel trots op.”
Zoeken naar balans
“Met mijn oude BMI van ruim 38 kreeg ik het label ‘overgewicht’. Omdat ik per se uit dat hokje wilde, ging ik door met afvallen tot ik een ‘normaal gewicht’ had. Eerder opgeven voelde als stoppen voor de finish. Nu dat gelukt is, en ik 43 kilo lichter ben, kan ik helemaal tevreden zijn. Ik voel me ook gezonder: doordat ik ’s nachts geen maagzuur meer heb, slaap ik beter en heb ik veel meer energie.
Ik hoop dat het lukt om op gewicht te blijven, want ik wil nooit meer terug naar mijn oude lichaam. De angst om weer aan te komen, zit altijd in mijn achterhoofd. Zo streng als ik het afgelopen jaar ben geweest, houd ik niet voor altijd vol. Ik wil niet dat mensen zeggen: ‘Zie je wel, het ging veel te snel. Als je stopt, komen de kilo’s er weer bij’. Je stopt echter niet, de challenge is namelijk geen crashdieet. Ik heb mijn hele leefstijl aangepast.
Ik zoek nu een balans, bijvoorbeeld door langzaam weer koolhydraten toe te voegen aan mijn dieet. Wat gebeurt er dan op de weegschaal? Dat ik nu weet hoe ik de kilo’s er weer af krijg, stelt me gerust.”
Wennen aan nieuw uiterlijk
“Sinds ik mijn resultaat in de Facebook-groep van Een Maatje Minder heb gedeeld en daar honderden reacties op kreeg, dringt pas tot me door wat ik geflikt heb. Al denk ik nog steeds, bescheiden als ik ben: het was niet zo moeilijk, ik ben gewoon anders gaan eten.
Sommige mensen herkennen me niet meer, anderen spreken me op straat aan om me te complimenteren. Dan begin ik gelijk te stralen. Ik heb dit voor mijn lichaam gedaan en ik ben heel blij dat het gelukt is. Dat mijn kleding als het ware kromp, vond ik het leukst.
Ik durf mezelf weer te laten zien, ook in strakke kleding, en kruip niet meer weg op foto’s. Sterker nog: ik kan nu heel lang naar mezelf kijken, gewoon om te wennen aan mijn nieuwe uiterlijk. Ik zit letterlijk én figuurlijk beter in mijn vel. En de bergwandeling in de zomervakantie? Die ging inderdaad een stuk makkelijker. Nu stond ik als eerste bovenaan en riep ik naar de rest: ‘Komen jullie nog?’”
Mariekes verhaal zal je misschien bekend in de oren klinken. We vinden het zo tof dat ze haar doel heeft bereikt en kijk nu toch: ze straalt helemaal! We hopen dat dit verhaal je heeft kunnen inspireren.
Als jij klaar bent om een positieve verandering in jouw leven aan te brengen, dan zien we je graag terug bij onze 3 Weken Afslank Challenge. Al meer dan 6000 vrouwen gingen je voor.
Heb je vragen of opmerkingen over dit interview of voor Marieke?
Laat het ons dan weten in de reacties hieronder!
